İlk Sürüş: 2017 Chevy Camaro ZL1

– Daytona Beach, Florida

Chevrolet Camaro ZL1'i anlamak için aşırı düşünmemek lazım, yoksa onu anlayamazsınız.

Amerikan kası araç konsepti; son derece basit oluşu, kullanışlılık ve verimlilik konusunda biraz geride hissettirmesi nedeniyle, günümüzde biraz çağ dışı görünüyor. En azından akıllara böyle bir imaj geliyor. Amerikan kası formülü geçtiğimiz 50 senede çok değişti. Artık oldukça sade ve amaca yönelik olan bu araçlar, şu anda hayranları tarafından daha önce hiç sevilmediği kadar seviliyor.

Aslında bu tip araçlar bana göre değil ancak altıncı nesil Camaro'ya ısındım. Giriş paketindeki 2.0 litrelik turbo motorda bile Tranformers'ı andıran tasarımına zıt biçimde karmaşık bir çalışma şekli var. Dodge Challenger ve Ford Mustang'in aksine, nostalji olgusu onun modern ve spor bir otomobil olmasının önüne geçmemiş. Vitesi arttırıp V6 ve V8 motora sahip modellere geçtiğinizdeyse daha fazla güç ve daha çok geleneksel kaslı araç sesiyle büyüleniyorsunuz.

Ancak kral ZL1, yani en azından geçtiğimiz günlerde tanıtılan 2018 ZL1 1LE sene içerisinde satışa çıkarılana kadar öyle olacak. Hırçın yüzü ve siyahın hakim olduğu detaylar, onu daha anaakım Camaro'lardan ayırıyor.

Şimdiki Camaro'yu birçok açıdan iyi yapan şeyler ZL1'de de kendini gösteriyor. Araç kesinlikle hafif değil (ZL1 coupe'nin ağırlığı 1,760 kg) fakat selefindeki hantallığı yenmeyi başarmış. Hissedilir ölçüde çeviklik 650 bg ile birleşince, ZL1 sürekli harekete hazır oluyor.

Bahsettiğimiz 650 bg, Corvette Z06'da görülen süperşarj destekli, 6.2 litrelik "LT4" V8 motordan geliyor. Evet, bu kulağa biraz aşırı geliyor. Ayrıca 881 Nm'lik tork ise en az o kadar baş döndürücü. ZL1'in her yanı 0-96 km/s hızlanmasını 3.5 saniyede gerçekleştirecek ve neredeyse 320 km/s hız yapabilecek gibi hissettiriyor. Aynı motorun Cadillac CTS-V'de de kullanıldığını hatırlatalım. Anlayacağınız üzere LT4 etiketli ünite, fazla güç istemediğiniz zaman sessiz ve sakin kalmayı da başarıyor.

Her yanı, 0-96 km/s hızlanmasını 3.5 saniyede gerçekleştirecek ve neredeyse 320 km/s hız yapabilecek gibi hissettiriyor.

Pist makinesi olarak lanse edilen ZL1'in koltuğunda geçirdiğim süreçte Charlotte ile Daytona Beach arasında yaklaşık 800 km yol yaptım. Çoğunlukla otoyoldaydım, yani pek viraj yoktu. Bu nedenle ZL1'in keskin virajlardaki tepkisini yaptığım doğaçlama denemeleri haricinde çok ölçemedim. Yine de ZL1, ağırlığına rağmen oldukça atletik ve asla hantal kalmıyor.

10 ileri otomatik şanzıman opsiyonu gerçekten değerlendirilmeli. Manuel vites, diğer tüm Camaro'lardaki gibi kullanımı oldukça zor bir sistem. Torkun çok fazla olması sayesinde otobanda sürekli yüksek viteslerde gitmek mümkün. Ancak sakin kullanım istediğinizde vites kolunun ve kavramanın ağırlığı işleri biraz zorlaştırıyor. Manueldeki devir yakalama sistemi sorunsuz çalışıyor. Bu özellik, araç ilk çalıştırıldığında kapalı. Öte yandan ılımlı kullanımlarda sizi birinci vitesten dörde geçmeye zorlayan "skip-shift" özelliği hep orada ve sinir bozucu.

Camaro ZL1'in en iyi yanlarından birisi de diğer spor otomobillere nazaran daha medeni olması. Standart olarak gelen Recaro ön koltuklarda deri ve kumaşın karışımı var. Chevrolet bu spor koltuklarda kullanışlılık felsefesiyle hareket ederek iyi etmiş. Desteklerin iyi tasarımı onların sürekli sizi bir yerinizden dürtmelerine veya manuel şanzımanlı araçta dirseğinizin önüne engel olmalarına izin vermiyor. 

Bir eksi var; o da bel desteği ayarının olmayışı ve poponuzun birkaç saat sonunda uyuşması. ZL1'in diğer Camaro'lar gibi rahat bir sürüş pozisyonuna sahip olduğunu göz önüne alırsak bu maalesef üzücü. Ayrıca camlardaki görüş posta kutusundaki yarıktan fazla değil çünkü göstergeler sürücünün görüş açısında büyük yer kaplıyor. Güneşliği de açtığınız zaman ön bölümde görüş - özellikle convertible versiyonunda - çok azalıyor.

Şimdiki Camaro'yu birçok açıdan iyi yapan şeyler ZL1'de de kendini gösteriyor.

ZL1, ergonomik açıdan hâlâ rahatsız edici. Dik konumda oturmayı seven ve ferah bir görüş açısı isteyen sürücüler, Camaro'ya oturdukları zaman hayal kırıklığı yaşayacaklardır. Baştan söyleyeyim; kaputunun ucunu asla göremeyeceksiniz, arka camlardaki görüş tıpkı Lamborghibi Countach'taki gibi. Yerleştikten sonra sizi ZL1'in performansı karşılayacak ve işler biraz iyileşmeye başlayacak. Eminim virajlara sağlam şekilde oturuyordur ancak ayarlanış biçimine baktığınız zaman bunun yanı sıra düz yollarda rahatlıkla yüzlerce kilometre yapabileceği izlenimini alıyorsunuz.

Fiyatlar coupe türevinde 62,135 $'dan, üstü açılır versiyonda 68,135 $'dan başlıyor. 1,595 $'lık otomatik şanzıman opsiyonu yakıt tüketim vergisini de 1,300 $'dan 2,100 $'a taşıyor. 495 $'lık navigasyon ve 1,300 $'lık Performans Verisi ve Video Kaydedici haricinde ZL1'e ekleyecek şey sayısı oldukça az. Isıtmalı ve soğutmalı Recaro koltuklar, head-up display, Apple CarPlay ve Android Auto uyumlu Chevrolet MyLink sistemi ve bir dizi diğer donanımlar, Camaro'nun 70,000 $ civarındaki fiyatını oldukça makul yapıyor. BMW M ve Mercedes AMG kadar gücü nispeten az fiyata satın aldığınız için içerideki bazı plastiklerin dandik gelmesi canınızı sıkmayacaktır.

Kumaş tavanlı versiyonda üstü açık modda yanlarda ve arkada görüş daha iyi. Tavan katlama işlemi bir düğme ile 48 km/s hıza kadar yapılabiliyor. Hızınız 120 km/s'i geçtiği anda tavanı özlüyorsunuz çünkü içeriye çok ses giriyor. Öyle ki süperşarjın viyaklamasını bile duyamıyorsunuz. Convertible seçeneği gerçekten meraklıları haricinde kime hitap ediyor anlayabilmiş değilim.

Ancak coupe, oldukça başarılı bir makine. Zaten iyi olan giriş modeli Camaro'ya akıl almaz ölçüde beygir gücü ve karakterli süperşarjlı motor ekleyerek kasını arttıran model, yine de şehir içinde medeni olmayı başarıyor. Ergonomik sorunlar haricinde oldukça konforlu bir makine ve pist dışında kullandığınız zaman da onunla sıkıntı yaşamıyorsunuz. Bu özellik, geçmişteki V6 Camaro'ların başaramadığı bir şey.

Fotoğraflar: Zac Estrada / Motor1.com